Kleurpotlood, 15 x 21 cm, 3-4 januari 2023
Tekenen wat wezensnoodzakelijk is, en daarin de weg kiezen van geestelijke vrijheid in expressie. Met die overwegingen, met schetsboek en potloden ging ik gisterenavond de nacht in.
Als ik mijn tekenende hand toevertrouw aan mijn ziel, wat wil er dan getoond worden? In wat ik begin te tekenen herken ik een hartvorm met wormachtige uitstulpingen. Geen Heilig Hart met laaiende Liefdevlammen, maar een onheilig hart met lelijke etterende verzweringen en gevleugelde slangenkopjes.
Een verklaring bij deze tekening is voor mezelf overbodig : de confrontatie met het onheil van een onheilig hart heb ik hard met mij moeten meedragen. Dat is de werkelijkheid van mensen. Dan is zo’n tekening uitermate deugddoend, een verademing, een bevrijding: in een beeld is samengebald mijn beleving van gevoelens en van gedachten, maar ook van een verborgen werkelijkheid. Dit beeld bestaat, zoals ook de Heilige Harten bestaan.
